روحانی شهید محمدعلی روحانی فرد در سال ۱۳۲۵ در روستای «ایلوار» از توابع شهرستان کردکوی در استان گلستان در خانوادهای کشاورز دیده به عالم ناسوت بازکرد. در سال ۱۳۳۸ وارد حوزه علمیه گرگان شده، مقدمات را نزد استادانی، چون «حاج سید سجاد علوی»، «سید حسن نبوی»، «سید حمید میبدی» فرا گرفت. در سال ۱۳۴۰ جهت ادامة تحصیل، راهی حوزه علمیه قم شد. در کنار تحصیل به مبارزه با رژیم ستمشاهی پرداخت و همگام با امام و دیگر روحانیون با انجمنهای ایالتی و ولایتی مخالفت کرد. در سال ۱۳۴۲ عازم حوزه علمیه مشهد شد و از محضر استادانی، چون ادیب نیشابوری و حجت هاشمی و استاد واعظ طبسی، کسب فیض کرد.
او در شهر گرگان با شهید سید عبدالکریم هاشمی نژاد و آیت الله خامنهای که جهت تبلیغ آمده بودند، آشنا شد و در پای منبر آنها به خواندن اعلامیهها و شعار میپرداخت و سرانجام توسط ساواک دستگیر شد. در سال ۱۳۴۳ در مشهد مقدس در شب تولد حضرت جوادالائمه و با حضور مقام معظم رهبری، به دست مبارک آقای هاشمی نژاد ملبس به لباس روحانیت شد فردای آن روز توسط ساواک دستگیر شد. شهید پس از آزادی از زندان، در اعتراض به تبعید امام خمینی (ره) به ترکیه، اقدام به برپایی تظاهرات نمود که توسط شهربانی مشهد دستگیر و مجدداً زندانی شد.
نامداری که نامی ندارد! در روایات معتبر شیعی منقول است که: مدادالعلما افضل من دماء شهدا حال اگر شهید خود عالم باشد فضیلت و اثر معنوی آن در جامعه افزون خواهد بود شاهد مثال ما شهید والامقام حجت الاسلام شیخ محمدعلی روحانی فرد می باشد شهیدی که در عمر کوتاه اما پر برکت خود لحظه ای ایستایی و سکون نداشت چه در طول مبارزه با رژیم منحوس پهلوی و بجان خریدن زندانها و شکنجه های قرون وسطایی و چه در سازماندهی اعتراضات عمومی و تظاهراتها و فعالیت های مجدّانه در سرنگونی رژیم و متعاقب آن افشا و به محاکمه کشاندن خوانین و عمله و ظلمه دستگاه طاغوت اما اینها پایان فعالیت جانانه شهید روحانی فرد در صحنه انقلاب نبود بلکه تجربه هایی گرانسنگ در پیشبرد اهداف انقلاب بود تا از طریق حضور در سنگر اجرایی فرمانداری ، منشأ خدمات خیر و ماندگار در منطقه شود و نامی نیک از خود در دفتر انقلاب به ثبت برساند که همین جهد و تلاش شهید باعث پیام معنادار امام خامنه ای با بیان : شهید روحانی فرد شهید عزیزو مبارزی که زندگی و مرگش در راه خدا و خدمت به انقلاب بود گردید. شهید نامدار هیچ وقت و برهه ای سهمی ولو اندک برای خود قائل نبود بلکه همیشه خود را وامدار و بدهکار انقلاب می دانست . در رزومه این نامدار بی نشان چندین سال زندان رژیم و ساماندهی اعتراضات بر علیه حکومت پهلوی ، بازپرسی دادگاه انقلاب ، سرپرستی بنیاد شهید ، فرماندار ، معاونت اداره ششم سیاسی وزارت امورخارجه ، تالیف کتب ارزشمند ، نشر مقالات متعدد در نشریات حوزوی در دوران سیاه پهلوی ، انتشار هفته نامه وزین " پیام مستضعفین " در گرگان و دشت و مازندران و بالاخره شهادت در آسمان اهواز در معیت شهید آیت الله محلاتی نماینده وقت امام ره در سپاه پاسداران و چهل تن از شخصیت های مملکتی . اما دریغ و صد افسوس که این همه سابقه فداکاری در هاله ای از نسیان و فراموشی در پهنه استان قرار گرفت و علیرغم تلاش های بی وفقه خانواده و دوستداران شهید حتی خیابان یا حتی کوچه ای مزیّن بنام شهید روحانی فرد نشد تا در معرض و کانون توجه مردم بویژه نسل جوان قرار گیرد . حالیه که #پروژه عظیم روگذر غرب گلستان در جاده بین المللی حد واسط مقابل سایت استانداری تا مقابل روستای زنگیان در دست اجرا و اقدام هست انتظار از مسئولین استان بر این است به پاس یک عمر مجاهدت و خدمت به محرومین و ولی نعمتان انقلاب ، این رو گذر بنام نامی شهید نامدار حجت الاسلام روحانی فرد مزین تا هم تجلیل و قدردانی از شهید و هم الگویی برای نسل جوان و آیندگان باشد .
بازگشت
|