گزارشی متفاوت از روستای زیارت
ساکنان بومی: دوست نداریم سازه های غیرمجاز تخریب شوند/ترجیح معیشت به تخریب طبیعت

ساکنین بومی روستای زیارت علاقه ای به تخریب سازه های غیرمجاز و آپارتمان های غول پیگر از روستای خود را ندارند چراکه معتقدند این ساخت و سازها باعث بهبود وضعیت آن ها شده است.

 

پایگاه خبری تحلیلی ساجدخبر- مونا محمدقاسمی: از آنجایی این روزها بحث مبارزه با ساخت و سازهای غیر مجاز در روستای زیارت و پدیده زمین خواری  به خبر اول استان گلستان تبدیل شده است، برای تهیه گزارشی به این روستا رفتیم تا پای دردو دل ساکنین این روستا بنشینیم اما با اظهار نظر شوکه کننده از سوی اهالی و ساکنین بومی این روستا رو به رو شدیم که تمایلی به تخریب سازه های غیرمجاز ندارند و رونق اقتصادی و معیشت خویش را به تخریب طبیعت ترجیح می دهند. بگذارید ماجرای دلخراش روستای زیارت را برایتان این گونه نقل کنم.

یکی بود یکی نبود حدود بیست و اندی سال پیش روستایی بود خوش آب و هوا با طبیعتی بکر و چشم نواز در میان قلب جنگل های ناهارخوران، روستایی که به واسطه آب و هوای خنک و مطبوعش در روزهای گرم تابستان دل هر مسافر و رهگذری را بیتاب اسکان می کرد و بساط غبطه به ساکنین روستا را در دل ها پهن.

دیری نپایید جمعیت شهرنشین و مرفه طمع اسکان در این روستا را عملیاتی کردند اما نه با بافت سنتی اصیل روستا، بلکه با جدیدترین تکنولوژی روز آپارتمان سازی.

مردم روستا که معیشت شان در گروی کشاورزی بود و خسته از ضررهای پی در پی در تولید محصولات کشاورزی شروع به  فروختن زمین هایشان کردند تا به جای کشت و زراعت،  آپارتمان های غول پیکر بافت تاریخی و سنتی روستایشان را به سخره بگیرد.

ساخت و سازهایی که با زمین خواری همراه بود، بدون مجوز و همراه با تخریب محیط زیست و کار را به جایی رساند که زیارت از یک روستا به مجتمع آپارتمان های رنگارنگ تبدیل شود.

گشتی در روستا زدم و وارد یکی از نانوایی ها شدم، بانویی 50 ساله در حال آماده کردن چانه بود، با روی خوش پذیرایم شد، نمیدانم چرا انتظارداشتم از وضعیت به وجود آمده برای زیارت ابراز تاسف کند؛ شاید تحت تاثیر حرف های مردم سیاه رودبار بودم که می گفتند زمین هایشان را به غریبه ها نمی فروشند که آپارتمان سازی در روستایشان رونق بگیرد و تبدیل به زیارت دوم شود.

گلنسا تجری همان ابتدا صحبت هایش را با گله از تخریب ساخت و سازهای غیرمجاز روستا آغاز کرد، معتقد است آن زمانی که باید جلوی این ساخت و سازها گرفته می شده نشده حالا که صاحب خانه ها هزینه کرده اند و در خانه ها ساکن هستند چرا یادشان افتاده است.

این زن روستایی گریزی به خاطراتش می زند و می گوید: بیست الی 30 سال گذشته روستای زیارت رونق امروز را نداشت، اکثریت مردم کشاورز بودند اما به دلیل نزدیک بودن زمین های کشاورزی به جنگل این زمین ها و محصولات شبانه مورد حمله خوک ها و حیوانات وحشی قرار می گرفت و تمام زحمات ما برباد می رفت، معیشت مان همیشه دچار مشکل بود و جوانان مان برای گذران زندگی ترک خانه و کاشانه می کردند و راهی شهرهای دیگر برای کار می شدند.

گلنسا ادامه می دهد: خدا را شکر بعد از شروع ساخت و سازها وضعیت مردم روستا خیلی بهتر شده، افراد پیر و کهنسالی که نمی توانستند بر سر کار بروند و امرار معاشی داشته باشند حالا به عنوان نگهبان و سرایدار در خانه های ساخته شده کار می کنند و درآمد دارند، برخی از جوانان مان هم که مشکل مسکن دارند در این خانه ها به شرط سرایداری اسکان دارند و علاوه بردریافت حقوق از مسکن رایگان هم بهره می برند.

این زن روستایی می گوید روزی که می خواستم نانوایی را برپا کنم پول تهیه یک کیسه آرد را نداشتم اما الان بار 50 کیسه ای آرد برایم می آورند، روزی بود کسی پنیرهای زیارت را نمی شناخت و نمی خرید اما حالا برای خرید پنیرهای محلی ما همیشه مشتری دست به نقد هست و گاهی پیش پرداخت هم پرداخت می شود.

این زن روستایی با لهجه شیرین ساده و روستایی اش می گوید آدمهای جدیدی که ساکن روستا شده اند آدم های خیلی باکلاسی هستند نه اهل خلافکاری هستند نه معتاد هستند این افراد فقط شب برای استراحت می آید و روز روستا خلوت است.

علی اکبر شاهی یکی دیگر از اهالی روستاست که به جمع مان اضافه می شود، میگوید: سی سال پیش وقتی وارد جنگل می شدیم پر بود از درختان آلو و کندس اما مسئولان آمدند و این درختان را نابود کردند و به جای آن خانه ساختند، اگر آن ها نمی آمدند پای مردم دیگر هم به اینجا باز نمی شد، ما هر ساله به دلیل حضور دام هایمان در جنگل جریمه میشویم با این عنوان که حضور دام موجب تخریب جنگل ها می شود هزاران سال هست که دام ها وجود دارند چرا هیچ جنگلی خراب نشد، اما از روزی که پای ساخت و سازها به جنگل ها باز شد تخریب ها شروع شد حالا کسی نیست از این ها بپرسد تخریب دام بیشتر است یا ساخت و ساز خانه ها؟

این روستایی می گوید اگر قرار بر تخریب است از همان اول روستا شروع به تخریب کنند تا انتها اما هیچ وقت اینگونه تخریب نمی کنند و همیشه این افراد فقیرتر هستند که خانه های شان خراب می شود، اگر خلاف است برای همه خلاف است و باید قانون یکسان اجرا شود.

حرف های گلنسا و علی اکبر ودرد و دل هایاش قابل تامل است، وقتی برایشان توضیح می دهم الان زیارت روستای شناخته شده ای است و گردشگر پذیر است و باز هم برایشان همان رونق را از گردشگر خواهد داشت حرفم را قبول نمی کنند، از آنها خداحافظی می کنم و به سراغ یک بنگاه دار می روم. نکته عجیب تردد کامیون ها با بار سیمان و ماسه برای ساخت و ساز  است که وارد روستا می شود، مرد جوانی رو به روی یک بنگاه ایستاده است با دستم به کامیون ها اشاره می کنم و از او می پرسم روزی چندتا از این کامیون ها وارد زیارت می شود می گوید زیاد، اما آمار شمارش را ندارم اما دست کم روزی 20 کامیون با مصالح وارد زیارت می شود.

در رابطه با آمار خانه های تخریب شده می پرسم می گوید فردای تخریب ساخت و ساز از ابتدا آغاز می شود و انگار نه انگار این خانه غیرمجاز است چون بعد از یکبار تخریب دیگر کسی به سراغشان نمی رود که وضعیت را بررسی کند.

از جوان بنگاه دار نظرش را در رابطه با تخریب ساخت و سازها می پرسم، می گوید حالا که خانه ها ساخته شده و طبیعت هم تخریب شده ، دیگر تخریب خانه ها چه فایده ای دارد اجازه دهند وضعیت همینگونه هست باقی بماند و مردم روستا همین وضعیت را ترجیح می دهند.

از جوان بنگاهی می پرسم آیا نظر همه مردم روستا همین است، سری تکان می دهد و می گوید همه آن هایی که نفعی برایشان دارد بله.

مسئولانی که در گذشته در مقابل این ساخت و سازها چشم خود را بستند و اجازه دادند وضعیت به اینجا برسد، مسبب اصلی وضعیت امروز زیارت و باور مردمانش هستند، مردمی خسته از تنگدستی که حالا رونق اقتصادی و معیشت زندگی شان چشم هایشان را در مقابل تخریب سرزمین و میراث کهن شان نابینا کرده است.   

 

  11 مرداد 1398
بخش : جامعه
کد خبر: 62568
تگ ها :

golestanfarda@gmail.com

نظرات 0
ارسال نظر
پررنگ کج خط دار خط دار در وسط | سمت چپ وسط سمت راست | قرار دادن شکلک قراردادن لینکقرار دادن لینک حفاظت شده انتخاب رنگ | پنهان کردن متن قراردادن نقل قول تبدیل نوشته ها به زبان روسی قراردادن Spoiler

شرکت گاز استان گلستان شرکت داده پردازان نیک نام ققنوس پارس تلگرام