یادداشتی از دکتر سید کامبیز لطیف عقیلی؛
چهل و هفت روز مقاومت
آمادگی برای استقبال از سال جدید به حداکثر میزان خود رسید مردم با وجود تمام مشکلات موجود انتظاری جز خوشی در آغازین روزهای سال جدید ندارند و باران رحمت الهی نیز در آخرین روزهای سال نوید روزهایی زیبا و بهاری را داده است بارش تدریجی باران لبها را از هم گشوده و امید ها را برای داشتن سالی پربار بارور کرده است شدت باران که افزایش یافت خرید عید در زیرباران را به گونه ای زیبا و رمانتیک به تصویر کشید و لبخند ها را بر لب نشاند ولی بارش تدریجی و دوست داشتنی باران در اندک مدتی بدل به بارشی ناگسستنی و قطع نشدنی گردید و خوشبین ترین ذهن هارا به سوی نگرانی سوق داد و بزرگ و کوچک را درگیر خود نمود و مبارزه ای آغاز شد مبارزه ای مابین مهاجم برای تسخیر خانه و مدافع در دفاع از حریم خانه ، در دفاع از اموال و خانواده ، اراده ای مردانه در پس نگرانی شکل گرفت که آب این موجود همیشه خواستنی که اکنون برای ویرانی آمده است را از در خانه دور کند اراده ای از جنس ایرانی ، از جنس غیرت که تصمیمش بر آن بود که دفاع از شهر و خانواده را دست یافتنی کند ، آب به سرعت رنگ ، بو و شمایل سیل به خود گرفت و به تدریج از سمت شرق استان پس از در نوردیدن گنبد و لگد مال کردن آق قلا مسیر خود را به سمت دو شهر گمیشان و بندر ترکمن کج نمود و در اندک زمانی چنبره تهدید خود را در اطراف این دو شهر گستراند تا با یورش به شهر به مردمان این دیار بفهماند کسی را و چیزی را یارای مقاومت در برابر او نیست .
این همیشه خواستنی که همیشه فرصتی برای مردم و نقطه قوتی برای دولتمردان بوده است به ناگاه با غرشی خاموش تبدیل به تهدیدی غیر قابل دفاع گردید و در این بین مردم سترگ منطقه در اولین ساعات این یورش خشمناک بدون تفکر، با اسلحه بردباری و با تاسی ار فرهنگ ایثار پشت به پشت هم در برا بر سیل صف آرایی نمودند و با دفاعی جانانه و کمک به یکدیگر در برابر این موجود غیر عاقل سنگر بستند، به ناگاه آژیر خطر از سوی مسئولین استانی و شهری برای ترک منازل آغاز شد انتظار همگان این بود که مردم به دعوت و هشدار مسئولین شهری و استانی لبیک بگویند ولی در کمال تعجب زنان و مردان منطقه نه تنها خانه های خود را ترک نکردند بلکه دوشادوش هم با بستن راه سیل به یاری شهر شتافتند و اجازه ندادند شهر بیش از آنچه که باید در معرض آسیب قرار بگیرد.
در گرماگرم ایثار جانانه اهالی منطقه ازنزدیکترین تا دورترین نقطه کشور دست بلند و مردانه ایرانیان به کمک منطقه برخاست تا بار دیگر اثبات روح ایثار در در بین برادران اهل سنت و شیعه رقم بخورد و این چنین بود که مردمی که شاید تا روزهای قبل نه از وجود هم خبر داشتند و نه از شهری به نام گمیشان شنیده بودند آستین ها را رابالا زده به کمک یکدیگر شتافتند . در این بین دستگاههای اجرایی نیز با تعریف وظایفی غیراز وظایف نوشته شده ادارای به یاری مردم منطقه رهسپار شدند و در اندک مدتی بده بستان های رایج جای خود را به تجلی روح ایثار اجتماعی و مقاومت جانانه در منطقه داد و با فریادی از اعماق بار دیگر پس از سالهای دفاع مقدس خاطر نشان ساخت که ملت ایران در تنگناها یاری گر هم بوده و با سرعتی باور نکردنی در تجلی گاه ایثار حاضرند.
با گذشت چند روز از مقاوت جانانه مردم در برابر سیل ویرانگراوج ایثار اجتماعی مردم منطقه و یاری رسانان در شهادت شش تن از مردان این دیار متجلی شد و ایثار اجتماعی را در گرداگرد ایثار و شهادت همانگونه که در سالهای دفاع مقدس روشنایی بخشیده بود سوسوی خود را به روشنایی مفرط و وحدت آفرین بدل کرد تا جاییکه مردم این دیار شهادت این شش تن را به مثابه حلقه وحدتی محکم و سترگ تعبیر نموده و با تاسی از فرهنگ ایثار که این عزیزان در بالاترین درجه آن یعنی شهادت خودی نشان داده بودند به مقاومت جانانه خود ادامه دادند و بر تمامی پیش بینی ها که میگفت شهر گمیشان و شهر بندر ترکمن بی تردید غرق در آب خواهند شد خط بطلان کشیده ویاد آور سالهای دفاع مقدس شدند، به واقع تمامی صحنه های ارتباط لجستیکی ، ایجاد خاکریز و سد برای جلوگیری از پیشروی آب یادآور صحنه های دفاع مقدس بود صحنه هایی که میتواند درس بزرگ و مهمی برای منطقه و کل ایران باشد که چطور مردمی با اراده برای دفاع از خانه و کاشانه شان پشت در پشت یکدیگر صف کشیده تا دوستی که از در دشمنی در آمده بود را از زندگی خود برانند و مانع از ورود وی به حریم زندگیشان گردند .
سیلی که به واسطه آب در منطقه جاری شده بود بسان متجاوزی که فقط حرف زور میفهمد در پشت سد اراده مردم منطقه متوقف ماند. حجم آبی که به منطقه یورش آورده بود بی تردید بیشترین دبی هجوم آب در منطقه طی سالهای متمادی بوده که منتج از هر چهار مولفه سیلاب بوده است اگرچه جادارد برخی از سوءمدیریت های موجود نیز به عنوان مولفه پنجم یاد شود ولی هرچه که گذشت و هرچه که شد آن شد که بدانیم روح ایثار و شهادت در تمام ایران زنده است و تنها در زمانی رخ مینماید که خطرو آسیبی این ملت بزرگ را تهدید میکند. منطقه با مقاومت قهرمانانه خود و با تقدیم شش شهید باردیگر یاد آور شد که تهدید ها قربانی اراده ملت که منتج از فرهنگ ایثار و شهادت بوده ، میباشد و پیروزی تنها در سایه ایثار اجتماعی متجلی میگردد .
بسیار بجاست که به پاس دفاع عزتمندانه و و مقاومت تحسین برانگیز مردم منطقه طی چهل و هفت روز این بازه زمانی برای ابد درذهن مردم منطقه باقی بماند و برای دیگران مشقی برای دفاع و مقابله با هرگونه تهدیدی باشد. اکنون کار برای متولیان امور سخت تر از گذشته شده است زیرا به مردمی که اینگونه اهل دفاع ، مبارزه و مقاومت هستند و ایثار و گذشت از بنیانهای فکری آنان است چگونه و در چه سطحی میتوان خدمت کرد و در این بین هرگونه کوتاهی از سوی هر کدام از مسئولان گناهی نابخشودنی است و باید پاسخگوی تک تک شهدا و مردم نجیب این منطقه باشند.اگرچه این مردم شهید داده آنقدر صبور و بزرگوارند که همچنان مقاوم و استوار پای ارزش های انقلاب و خون هایی که داده اند، خواهند ماندپای ارزشهایی به بزرگای دفاع مقدس به هیمنه روز سوم خرداد و به بزرگی فتح خرمشهر.
کلام آخر اینکه شاید باید به منطقه عنوانی تحت عنوان منطقه ای با مردمان مقاوم داد که اصل مطلب ادا گرددو این مقاومت بسان لوحی زرین بر پیکره منطقه بدرخشد لوحی که یاد آور مقاومت جانانه مردم منطقه است که منتج از درد و درد و رنج بوده است .
دکتر سید کامبیز لطیف عقیلی
golestanfarda@gmail.com
نظرات 0