بهترین هیئت ورزشی گلستان دفتر ندارد/ برای بهترین مدافع کبدی جهان در گلستان ارزشی قائل نیستند

تحریریه پایگاه خبری گلستان فردا امروز میزبان یکی از با افتخارترین ورزشکاران گلستان در عرصه بین المللی بود. فاضل اتراچالی کاپیتان تیم ملی کبدی و همچنین لژیونر تیم بمبئی هندوستان است، او از سن 18 سالگی وارد تیم ملی بزرگسالان و از سال 94 لژیونر شده است .

در ادامه مشروح گفتگوی ما را با او بخوانید.

*شنیده ایم بهترین مدافع جهان در ورزش کبدی انتخاب شده اید؟
بله، انتخاب بهترین مدافع در کشور هندوستان انجام می شود و انتخاب بهترین بازیکن جهان نسبت به عملکرد ورزشکار است، 6 سال در هندوستان بازی کردم و هر 6 سال کم اشتباه ترین مدافع جهان و 2 سال بهترین مدافع انتخاب شده ام.

*اوضاع ورزش کبدی در ایران و هندوستان چگونه است؟
کبدی در هندوستان بعد از کریکت دومین ورزش پر طرفدار است و بازیکنان این ورزش بین مردم محبوبیت زیادی دارند، اما در ایران اینگونه نیست و خیلی وقت ها مجبوریم خودمان را معرفی کنیم چه کسی هستیم و چه ورزشی انجام می دهیم اما در هندوستان اینگونه نیست.
در ایران این خود اعضای تیم ملی کبدی هستند که از جیبشان برای موفقیت خرج می کنند و مانند سایر ورزش ها آن قدر بودجه دریافت نمی کنند اما زمانی که مدال می گیریم مسئولان به فرودگاه می آیند و با ما عکس یادگاری می گیرند و تا سری بعدی مسابقات کسی از ما خبری ندارد.

*کمی بیشتر توضیح دهید.
به عنوان مثال ما درشهرستان گرگان هیئت کبدی به خاطر مقام هایی که کسب می کند بهترین هیئت انتخاب می شود اما این هیئت یک دفتر ندارد که ورزشکاران به آن مراجعه کنند، نداشتن خانه کبدی یکی دیگر از مشکلات ماست. تیم روستای محمدآباد چندین سال است که سهمیه لیگ برتر دارد و چند بار قهرمان کشور شده اما چون بودجه و اسپانسری ندارد هر سال مجبور است سهمیه را واگذار کند ، این موضوع در تعداد ملی پوشان هم تاثیر داشته و اگر قبلا از این تیم 7 الی 8 ملی پوش انتخاب می شد اما الا کمتر شده است.
*رفتار مسئولان ورزش گلستانی با ورزشکاران این رشته چگونه است؟
خیلی ازاین مسئولان، کبدی کاران را نمی شناسند، یکی از بازیکنان گلستانی برای بازی های آسیایی دعوت شده بود اما مسئولان نمی دانستند چه کسی است و وقتی این بازیکن به مدیرکل پیشین (بهمن طیبی) پیام داده بود و درخواست کمک کرده بود او را نشناخته بود.
متاسفانه بازیکنان ما باید خودشان کار کنند خودشان تمرین کنند و خودشان برای ملی پوش شدن تلاش کنند در تیم ملی هم از جیب خودشان خرج کنند اما آخرش افتخار برای ورزش گلستان باقی می ماند.

*شرایط لژیونرهای ایرانی در هندوستان چگونه است؟
ازسال 94 که برای لیگ هندوستان انتخاب شدیم اوایل ما را تحویل نمی گرفتند و از کشورهای کره و ژاپن نماینده های بیشتری به هند می آمدند ، سال اول تلاش کردیم خودمان را نشان دهیم و چند شانس بازی به ما رسید و در هر بازی بهترین بازیکن زمین انتخاب می شدیم تا جا افتادیم.
فصل بعدی وقتی دیدند بچه های ایرانی خوب هستند خواستند چند بایکن دیگر معرفی کنیم، ما هم چند ورزشکار گرگانی معرفی کردیم که ستاره های تیم هایشان شدند، زمانی که کاپیتان شدم محبوبیت ها بیشتر شد، در هندوستان عکس بازیکنان کبدی روی بیلبوردهای تبلیغاتی می رود و شرایط با کشور خودمان فرق دارد. در چند سال اخیر تعداد ایرانی ها بیشتر شده و در حال حاضر 14ایرانی در لیک کبدی هند بازی میکنند.

*برخورد مردم با شما چگونه است؟
در هندوستان مردم دوستت دارند با ورزشکاران صحبت کنند اما در ایران خیلی ها اصلا نمی دانند کبدی چیست. گاهی من جایی می خواهم بروم اول باید خودم را معرفی کنم اما تلاش کردیم و توانستیم تا حدودی ورزش کبدی را معرفی کنیم.

*درآمد ورزش کبدی چه میزان است؟
کبدی ورزشی پردارمد است البته نه در ایران. همین طور برای فدراسیون درآمدزایی دارد چراکه از لژیونرها مالیات دریافت می کند.